Ιόφε, Αβραάμ Φιοντόροβιτς

(Abram Joffe, Ρόμνι Πολτάβας 1880 – Λένινγκραντ [σημερινή Αγία Πετρούπολη] 1960). Ρώσος φυσικός. Σπούδασε στο ινστιτούτο τεχνολογίας της Πετρούπολης και στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, απ’ όπου πήρε το πτυχίο του διδάκτορα της φιλοσοφίας. Εργάστηκε για ένα διάστημα ως βοηθός του Ρέντγκεν στο Μόναχο και το 1906 διορίστηκε καθηγητής στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Πετρούπολης. Μελέτησε την ελαστικότητα και τις ηλεκτρικές ιδιότητες του χαλαζία και απέδειξε τη στατιστική υφή της εκπομπής μεμονωμένων ηλεκτρονίων στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Διετέλεσε διευθυντής του φυσικοτεχνικού ινστιτούτου και του ινστιτούτου ημιαγωγών της Ακαδημίας Επιστημών της πρώην ΕΣΣΔ. Τιμήθηκε με διάφορα κρατικά βραβεία για τη σημαντική προσφορά του στην επιστημονική έρευνα. Του απονεμήθηκε το βραβείο Λένιν έναν χρόνο μετά τον θάνατό του.